"Once confined to fantasy and science fiction,
time travel is now simply an engineering problem"
time travel is now simply an engineering problem"
Michio Kaku (2003)
U gebruikt een internetbron. Mag dat? Dat is de vraag die kermisexploitant Christian stelt aan een ieder die zich aangesproken voelt. Voor een antwoord zou ik maar wat graag naar de toekomst reizen. De controverse voorbij.
Ik stel me voor: het is 2030. Aldaar blijkt het probleem niet zozeer te zijn of je in 2011 een (internet)bron mocht gebruiken, maar of betreffende bron in de toekomst een bron zou blíjven. En als dat niet in de verwachting lag, hoe men er dan voor zou kunnen zorgen dat de bewuste bron (in welke vorm dan ook) de toets der tijd zou kunnen doorstaan.
Bij mij doemt het beeld op van VOC-schepen die op volle zee vergingen en op de zeebodem terecht kwamen. Deze schepen zijn anno 2011 een rijke bron van informatie. Maar de exemplaren die op de rotsen te pletter sloegen, vielen uiteen in niet meer aan elkaar te lijmen (te reconstrueren) brokstukken. En zo gaat het wellicht ook met onze artikelen, rapporten of andere belangwekkende stukken. Als je wilt dat je nageslacht er onderzoek naar kan doen dan maak je daar meer kans op als de bronnen mee gearchiveerd zijn. Als je er één geheel van maakt, laat je generaties na jou niet eindeloos speuren naar (brok)stukken in het informatieuniversum. Hoe leuk zo'n "baan" als fact checker me ook lijkt te zijn :-)
Bij mij doemt het beeld op van VOC-schepen die op volle zee vergingen en op de zeebodem terecht kwamen. Deze schepen zijn anno 2011 een rijke bron van informatie. Maar de exemplaren die op de rotsen te pletter sloegen, vielen uiteen in niet meer aan elkaar te lijmen (te reconstrueren) brokstukken. En zo gaat het wellicht ook met onze artikelen, rapporten of andere belangwekkende stukken. Als je wilt dat je nageslacht er onderzoek naar kan doen dan maak je daar meer kans op als de bronnen mee gearchiveerd zijn. Als je er één geheel van maakt, laat je generaties na jou niet eindeloos speuren naar (brok)stukken in het informatieuniversum. Hoe leuk zo'n "baan" als fact checker me ook lijkt te zijn :-)
Marina
5 ,20135 reacties:
Hoi Marina,
Ik ben het met je eens dat internetbronnen in de toekomst een probleem (zullen of kunnen) zijn. In mijn scriptie (april 2010) heb ik zelf heel wat internetbronnen genoemd en gebruikt maar zijn, nu na een klein jaar, inmiddels onbruikbaar geworden. De boekcitaten blijven tijden voor het nageslacht bewaard.
Oh ja, en prachtige visualisaties, Marina. De brokjes van het geheel in de vorm van het mannetje en de iPhone-like manier van tijdreizen, goed gevonden.
@ Liek
Dank voor je reactie(s)!
Voor mij gaat het er vooral om dat makers van een verslag, rapport etc de bronnen mee archiveren. Digitaal of papier is in mijn ogen niet zozeer de kwestie. Wel de verwachte houdbaarheidsdatum.
De vraag die me dan het meeste interesseert is: hoe kunnen we ervoor zorgen dat we de gekozen bronnen mee kunnen archiveren. Ik stel me een pull-down menu voor waarin je kunt kiezen uit: 1. Wordt bewaard bij instelling x en 2. Wordt niet zonder meer bewaard. Maak een lokale kopie. Zoiets :-)
Als je zo te werk zou kunnen gaan hoeven bronnen niet meer gediskwalificeerd te worden enkel omdat ze uit veranderlijke webpagina's komen.
Originele invalshoek, Marina! En ik vind de vergelijking met die VOC-schepen mooi gevonden. Iets waar ik ineens aan moet denken (maar wat er slechts zijdelings mee te maken heeft): van een collega (een expert op het gebied van kleitabletten) hoorde ik eens dat veel van de tabletten die bewaard zijn gebleven, opgegraven zijn uit afvalputten uit die tijd. Met andere woorden: veel van de kennis die wij van die beschavingen hebben, hebben we uit de bronnen die ze zelf op enig punt in de geschiedenis als afval hebben bestempeld! Rare gedachte eigenlijk.
@Christian
Dank! Jouw observatie is ook prachtig. Het (bewaarde) afval van nu is het archeologisch materiaal voor later. Raar, maar waar en mooi, zo'n tweede kans :-)
Een reactie posten